Dag 7: Preikestolen - Ryfylke

Om 6 uur uit de veren vanmorgen - we moesten op tijd vertrekken naar Preikestolen, één van de grootste trekpleisters van Oost-Noorwegen. Er hangt nog een dikke mist in het dal.  Bij aankomst rond halfacht op het parkeerterrein was er nauwelijks nog plaats bij de campers!
Om kwart voor acht starten met onze trektocht, Mr. B op kop.  Het pad naar dit plateau loopt over een weg bezaaid met grote stenen, zodat je bij elke stap goed moet kijken waar je je voeten plaatst. In de moerassige weiden heeft men houten passererellen aangelegd zodat het dan eventjes uitblazen was.  De eerste tegenliggers dalen al  terug af naar de parking om 8 uur. Zij moeten voor zes uur deze morgen al vertrokken zijn...
De zon begint al snel te branden en het wordt puffen en zweten om trapje per trapje op de stenen treden een weg naar boven te zoeken. Geen goede oefening voor mijn knietjes - mijn kinesist zou dit ten stelligste afraden...  Maar de nieuwe brace doet zijn werk.

Rond 10.15 uur bereiken we de 'preekstoel' of ook Pulpit Rock genoemd. Er bevindt zich dan al een honderdtal mensen op dit 650 m hoge prachtige uitkijkpunt over de Lysefjord. Je kan de fjord over de afstand van 42 km bekijken.  Een groot deel van  het dal van de fjord is nog bedekt met mistwolken, maar door onze hoogte kijken we erboven. De zon doet de wolken evenwel snel verdwijnen en het lukt toch om enkele aardige foto's te nemen. Na een korte picknick besluiten we terug te keren want we zien intussen dat er steeds meer en meer mensen op het plateau aankomen. 

De terugweg naar beneden verloopt heel wat trager dan verwacht. De smalle weg wordt overspoeld door honderden mensen van allerlei nationaliteiten die allemaal hun zinnen op de Pulpit Rock gezet hebben. Op de parking zien we later tientallen bussen We moeten voortdurend wachten om veilig te kunnen afdalen. Ook voor Mr. B is het afdalen geen pretje...  Er moeten vandaag zeker meer dan duizend mensen naar de top geweest zijn. Op die manier wandelen is ons ding niet; we zijn gewoon om op onze dagtochten vier of tien mensen tegen te komen.

Na tweeënhalf uur bereiken we eindelijk de parking voor campers. Met gammele knietjes blazen we eerst wat uit ; het is intussen zo'n 24 graden en de zon brandt fel. Met de sodastream maken we een lekker flesje cola; het toestel is een ideale aanwinst voor het reizen met de camper. We moeten alleen nog water in de winkels kopen en met de verschillende siropen kunnen we zelf frisdrank maken. 

Tijd voor de volgende etappe: de tweede Scenic Tour: Ryfylke.  Een gebied dat een mengeling lijkt van Schotland, de Ardennen en Oostenrijk, maar dat tot onze vreugde heel wat rustiger is dan de drukte rond Stavanger. Na betaling van 250 NOK (!) voor de parking aan de Preikestolen rijden we langs de 13 door een 5 km lange tunnel langs de Tysdalvasnet.  Via campercontact vinden we een camperpark in Ardal. Prijs: 0 NOK! Een parkingterreintje, net bij de start van een avonturentocht voor kinderen.  Bij aankomst staan er enkele personenwagens, maar geen andere campers te zien... We wagen het erop en wanneer ik een uurtje later iemand in de nabijgelegen weide zie werken, vraag ik om toelating om te mogen overnachten. Geen probleem, zolang we maar aan de overzijde van de rivier blijven. Een kwartiertje later stopt nog een wagen en de bestuurder steekt me een folder in de handen met toeristische info over Hjelmeland. Als ik hem vertel dat we hier zijn om een mooie wandeling te maken die aanbevolen wordt in België, reageert hij apetrots: I've made that trail! Zijn dag kan niet meer stuk...
Het is een zalige plek: op de achtergrond horen we het ruisen van de rivier en de bellen van de schapen. Verder niets. Eén van de mooiste plaatsen waar we ooit al overnacht hebben.

Onze hond is uitgeput en heeft bovendien alweer een tiental teken in zijn pels. Er kan nog net een korte wandeling vanaf. De schapen bekijken hem nieuwsgierig, maar hij is er eerder bang van. 
Tijd om ook ons eerste brood zelf te bakken want hier zijn geen winkels. Met ons Omnia-oventje (een soort heteluchtoventje voor op het gasvuur) kunnen we altijd broodjes afbakken of zelf brood maken. Na een uurtje is ons broodje voor de komende dagen gebakken. 

Na het avondmaal zijn er intussen al enkele campers bij ons komen staan. Blijkbaar is deze plek ook door de Duitsers en de Fransen ook al gekend. Maar de rust wordt gerespecteerd en dat is het belangrijkste. 
Morgen mogen we eindelijk wat langer slapen en staan er enkele korte wandelingen op het programma.